نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه ارومیه

2 استادیار مدیریت آموزشی دانشگاه ارومیه

3 استاد مدیریت آموزشی دانشگاه ارومیه

4 دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه ارومیه

چکیده

هدف از این تحقیق ارزیابی و رتبه‌بندی دانشگاه‌های شهر تهران با تأکید بر جایگاه این دانشگاه‌ها در نظام‌های مطرح رتبه‌بندی است. پژوهش حاضر ازنظر هدفْ کاربردی، ازنظر ماهیتْ توصیفی ـ تحلیلی، و ازنظر روش جمع‌آوری اطلاعاتْ میدانی و کتاب‌خانه‌ای است که برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه استفاده ‌شده و آلفای کرونباخ آن951/0 است. جامعة آماری دانشجویان دانشگاه‌های شهر تهران است که تعداد 383 نفر از آن‌ها به‌روش طبقه‌ای نسبتی به‌منزلة نمونه انتخاب شدند. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و برای رتبه‌بندی دانشگاه‌ها از نرم‌افزار TOPSIS استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بین دانشگاه‌های شهر تهران ازنظر برخورداری از شاخص‌های غیرشناختی تفاوت وجود دارد. هرکدام از روش‌های رتبه‌بندی شاخص‌های متفاوتی را به‌کار می‌برند. هم‌چنین، نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در شاخص‌های تلفیقی دانشگاه‌های تهران، صنعتی شریف، و تربیت مدرس، ازنظر برخورداری از شاخص‌های اندازه‌گیری‌شده، به‌ترتیب در رتبه‌های اول تا سوم قرار دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Evaluation and Ranking of Universities in Tehran with the Emphasis on the State of the University Ranking Systems

نویسندگان [English]

  • Omidifar Reza 1
  • Ali Reza Ghalee 2
  • Mohammad Hasani 3
  • Mir Najaf Mousavi 4

1 PhD Student of Educational Management, Urmia University

2 Assistant Professor of Educational Management, Urmia University

3 Ranking, Indicator, Higher Education, University

4 Associate Professor of Geography and Urban Planning, Urmia University

چکیده [English]

The aim of this study was to evaluate and rank the universities in Tehran with the emphasis on the state of the university ranking systems. This is an applied and descriptive-analytic study. The statistical population of the study consisted of 383 students from Tehran public universities selected through random sampling. With respect to data collection, a questionnaire, with the Cronbach reliability index of 0.951, was utilized. To analyze the data,  TOPSIS and SPSS were used. The results showed that in terms of non-cognitive characteristics, there were significant differences across universities of Tehran in. Moreover, each method of ranking drew on different benchmarks and indices for rankig which are different from one another.  The results also showed that the integrative indices used in University  of Tehran, Sharif University of Technology,  and Tarbiat Modares ranked them first, second,  and third, respectively in terms of measured indices.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ranking
  • Indicator
  • Higher Education
  • University
پاکزاد، مهدی، آرمان خالدی، و مهتاب تیموری (1391)، «بررسی تطبیقی نظام‌های بین‌المللی رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی»، فصل‌نامة علمی ـ پژوهشی رهیافت، ش 50، بهار.
جعفری، مصطفی و دیگران (1391)، «بررسی اولویت‌بندی شاخص‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌منظور ارزیابی عملکرد و رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور»، چشم‌انداز مدیریت دولتی، ش 10.
شورای عالی انقلاب فرهنگی (1383)، شاخص‌های ارزیابی آموزش عالی، مصوب پانصدوپنجاهمین جلسه.
Alaġehgr, Oguzhan (2010), University Ranking by Academic Performance: A Scaentometrics Study for Ranking Word Universities, A Thesis Submitted to The Graduate School of Information of The Middle East Technical University.
Billaut, Jean-Charles, B. Denis, and P. Vincke (2010), “Should you Believe in the Shanghai Ranking?”, AnMCDM View, Scientometrics, Springer Verlag, vol. 84, no. 1.
Cheng, Y. (2011), “The History and Future of ARWU”, Paper Presented to the Inaugural Meeting of the ARWU International Advisory Board, Shanghai, and 30 October.
Dill, D. and M. Soo (2005), “Academic Quality, League Tables, and Public Policy: A Cross National Analysis of University Ranking Systems”, Higher Education, vol. 49, no. 4.
Docampo, D. (2001), “On Using the Shanghai Ranking to Assess the Research Performance of Universitysystems”, Scientometrics, vol. 86, no. 1.
Hendel, D. D. and I. Stolz (2008), “A Analysis of Higher Education Ranking Systems in Europe”, Tertiary Education and Management, vol. 14, no. 3.
Liu, N. C. and Y. Cheng (2005), “The Academic Ranking of World Universities”, Higher Education in Europe, vol. 30, no. 2.
Marginson, S. and M. Wan Der Wend (2007), “To Rank or to be Ranked: the Impact of Global Rankings in Higher Education”, Journal of Studies in International Education, vol. 11.
Marginson, Simon (2014), “University Ranking and Social Science”, European Journal of Education, vol. 49, no.1.
Merisotis, J. and J. Sadlak (2005), “Higher Education Ranking: Evaluation, Acceptance and Dialogue”, Higher Education in Europe, vol. 30, no 2.
OECD (2013), Education at a Glance 2013, Paris, OECD.
Oren, T. et al. (1983), Simulation in Education: Modeling for the Future, Winter Simulation Conference, vol. 1, Arlington, Virginia: United States Pages.
Oswald, A. (2010), “A Suggested Method for the Measurement of World Leading Research (Illustrated Withdata on Economics)”, Scientometrics, vol. 84, no. 1.
Rauhvargers, Andrejs (2011), Global University Rankings and their Impact, Belgium: European University Association.
Rocki, Marek (2005), “Statistical and Mathematical Aspects of Ranking: Lessons from Poland”, Higher Education in Europe, vol. 30, no. 2.
Saisana, M., B. D’Hombres, and A. Saltelli (2011), “Rickety Numbers: Volatility of University Rankings and Policy Implications”, Research Policy, vol. 40, no. 1.
SCIMAGO (2013), Scimago Institutions’ Rankings, <www.scimagolab.com>.
Shin, Jung Cheol, Robert K. Toutkoushian, and Ulrich Teichler (2011), University Ranking, Teoritical Bases, Metodololigy, and Impact on Global Higher Education, London: Springer Science.
Times Higher Education (THE) (2013) Times Higher Education World, University Rankings, <www.timeshighereducation.co.uk/world-university-rankings>.