نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

استادیار رشتۀ علوم سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

کتاب زمینه‌های اجتماعی انقلاب ایران نوشتة حسین بشیریه و ترجمة علی اردستانی را انتشارات نگاه معاصر در 1393 ش منتشر کرد. در این کتاب، مؤلف با استفاده از مجموعه‌ای از نظریه‌ها و عمدتاً با گرایش مارکسیستی به بررسی علل، فرایند، و پیآمدهای انقلاب ایران پرداخته است. از ویژگی‌های قابل‌تأمل این کتاب طبقاتی‌دیدن منازعات سیاسی در ایران و پیوند ایدئولوژی‌ها با طبقات و منافع طبقاتی است. در این مقاله، این کتاب ازمنظر روش، مبنای نظری، و داده‌های تاریخی نقد و بررسی شده است و درمجموع، به این نتیجه می‌رسد که باوجود کاربرد روش‌های متنوع و استفاده از داده‌ها و مستندات گسترده، این کتاب نتوانسته است تبیین دقیق و جدیدی از پیروزی انقلاب اسلامی و پیدایش اسلام سیاسی و ماهیت دولت در جمهوری اسلامی ایران ارائه کند. در این مقاله علت این ناکامی در دلبستگی مؤلف به نظریه‌های مارکسیستی و تعمیم غیرنقادانة مفاهیم و نظریه‌های مدرن به جامعة ایران جستوجو می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Understanding the Reality or Applying the Theory? A Critical Book Review of "Social Backgrounds of the Iran’s Revolution"

نویسنده [English]

  • Mohammad Ali Hosseini Zadeh

Assistant Professor of Political Science, Shahid Beheshti University

چکیده [English]

The Social Backgrounds of Iran’s Revolution, written by Dr. Bashiriyeh and translated by Ali Ardestani, was published by Negahe Moaaser in 1393. The author applied different theories and concepts generally with Marxist orientation to examine the causes, processes, and consequences of Iran’s revolution. The reduction of political struggle to class struggle and linking ideologies to classes and objective interests is the interesting but controversial feature of this book. This paper reviews the book in terms of method, theory, and historical data, and it finally concludes that despite applying various methods and extensive use of data and documentation, detailed explanations of the Islamic Revolution, the emergence of political Islam, and also the nature of the state in the Islamic Republic of Iran have not been offered. This article searches the causes of this failure in the author’s interest and inclination to the Marxist theories and uncritical application of modern concepts and theories in the Iranian society.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Islamic Revolution
  • Bashiriyeh
  • Social Backgrounds of the Iran’s Revolution
  • Political Sociology of Iran
اسکاچپول، تدا (1377)، «حکومت تحصیل‌دار و اسلام شیعه در انقلاب ایران»، در: رهیافتهای نظری بر انقلاب اسلامی، ترجمة محسن امینزاده، بهکوشش عبدالوهاب فراتی، قم: معاونت امور اساتید و دروس معارف اسلامی.
افشار، ایرج (1359)، اوراق تازه‌یاب مشروطیت، تهران: جاویدان.
باقی، عمادالدین (1382)، تولد یک انقلاب، زمینه‌ها، و عوامل پیدایش انقلاب ایران، تهران: سرابی.
برزین، سعید (1374)، زندگی‌نامة سیاسی بازرگان، تهران: نشر مرکز.
بشیریه، حسین (1374)، جامعه‌شناسی سیاسی، تهران: نشر نی.
بشیریه، حسین (1375)، «ایدئولوژی و فرهنگ سیاسی گروههای حاکم در دورة پهلوی»، نقد و نظر، ش 7-8.
بشیریه، حسین (1378)، جامعة مدنی و توسعة سیاسی در ایران، تهران: علوم نوین.
بشیریه، حسین (1393)، زمینه‌های اجتماعی انقلاب ایران، ترجمة علی اردستانی، تهران: نگاه معاصر.
پناهی، محمدحسین (1389)، نظریه‌های انقلاب: وقوع، فرایند، و پی‌آمدها، تهران: سمت.
حائری، عبدالهادی (1364)، تشیع و مشروطیت در ایران، تهران: امیرکبیر.
حسینیزاده، محمدعلی (1378)، اندیشة سیاسی محقق کرکی، قم: بوستان کتاب.
سازمان مجاهدین خلق: پیدایی تا فرجام (1389)، به‌کوشش جمعی از پژوهش‌گران مؤسسة مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ج 2، تهران: مؤسسة مطالعات و پژوهشهای سیاسی.
سحابی، عزت‌الله (1383)، اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی، به‌کوشش بهمن احمدی امویی، تهران: گام نو.
شاردن، شوالیه ژان (1345)، سفرنامة شاردن، ترجمة محمد عباسی، تهران: امیرکبیر.
صفایی، ابراهیم (1356)، رهبران مشروطه، تهران: فرهنگ و هنر.
طباطباییفر، سیدمحسن (1384)، نظام سلطانی ازدیدگاه اندیشة سیاسی شیعه، تهران: نشر نی.
فوران، جان (1377)، مقاومت شکننده، ترجمة احمد تدین، تهران: رسا.
فیرحی، داود (1388)، دین و دولت در عصر مدرن، تهران: رخداد نو.
کسروی، احمد (1319)، ما چه می‌خواهیم؟، تهران: کتابفروشی پایدار.
کسروی، احمد (1363)، تاریخ مشروطة ایران، تهران: امیرکبیر.
مجدالاسلام، احمد (1356)، تاریخ انحطاط مجلس، مقدمه و تحشیة محمود خلیلپور، اصفهان: دانشگاه اصفهان.