نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

دانشیار اقتصاد، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

اقتصادهای آمریکای لاتین برای رشد تولید ملی و توسعۀ اقتصادی تحول ساختار اقتصادی را با اتخاذ سیاست‌های ساختارگرایی از سال 1948 م دنبال کردند. ساختارگرایی به‌خاطر مداخلۀ بیش‌ازحد در سازوکار بازار برای حمایت از تولید ملی و تبعات جای‌گزینی واردات با انتقادهای زیادی مواجه گردید که به زوال ساختارگرایی، ظهور دیدگاه‌ها، و سیاست‌های اقتصادی نئولیبرال در دهۀ 1980 م در آمریکای لاتین منجر شد. طی دهۀ 1980 م سیاست‌های نئولیبرال موسوم‌ به اجماع واشنگتنی و تعدیل اقتصادی در اقتصادهای آمریکای لاتین اجرا شد. نتیجۀ آن گسترش فقر، نابرابری، عدم تعادل‌ها، و کاهش رشد تولید ملی بود. رویکرد نئوساختاری در نقد وضع ایجادشده ازسوی سیاست‌های نئولیبرال در منطقۀ آمریکای لاتین ظهور کرد و توسط کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب سیاست‌های موسوم ‌به نئوساختاری را برای حمایت از رشد تولید ملی و توسعۀ اقتصادی در کشورهای آمریکای لاتین ارائه کرد. این سیاست‌ها شامل: تقویت توان رقابت، رشد اقتصادی هم‌راه با برابری اجتماعی، حمایت گزینشی، اصلاح ساختارهای تولیدی، و حمایت از نوآوری و کارآفرینی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Supporting National Product Based on the Experience of Latin American Economies: Neo-Liberal and Neo-structural Policies

نویسنده [English]

  • Seyed Hossein Mirjalili

Associate Professor, Institute for Humanities and Cultural Studies

چکیده [English]

Latin American economies have followed the development of economic structure by adopting structuralist policies since 1948. Structuralism was criticized for excessive intervention in the market mechanism to support national product and the implications of import substitution, which led to the decline of structuralism and the emergence of neoliberal economic policies in Latin America in the 1980s.Throughout the 1980s, neoliberal policies called Washington consensus and structural adjustment were implemented in Latin American economies. The result was the spread of poverty, inequality and imbalances, and the decline in national product.The neo-structural approach emerged from the critique of the neoliberal policies for the Latin American region and presented the so-called neo-structuralist policies for the Latin America by ECLAC for supporting the growth of national production and economic development in Latin American countries. These policies include: strengthening competitiveness, economic growth with social equity, selective support, reforming production structures, and supporting innovation and entrepreneurship.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Neo-liberal
  • Neo-structural
  • Support
  • National Product
  • Latin America
هانت، دایانا (1376)، نظریه‌های اقتصاد توسعه: تحلیلی از الگوهای ‌رقیب، ترجمۀ غلامرضا آزاد، تهران: نشر نی.
Balassa, B. et al. (1986), Toward Renewed Economic Growth in Latin America, Washington D.C.: Institute for International Economics.
Barcena, Alicia and Antonio Prado (2016), Neo-Structuralism and Heterodoxthinking in Latin America and Caribbean in the Early Twenty-First Century, ECLAC Publication.
Bielschowsky, Ricardo (2009), “Sixty Years of ECLAC: Structuralim and Neo-Structuralism”, CEPAL Review 97.
Bitar, Sergio (1988), “Neo-Liberalism (Neo-Conservatism) Versus Neo-Structuralism in Latin America”, CEPAL Review.
Burges, Sean (1997), Master in Another House: Structuralism and the Contemporary Chilean Development Experience , University of West Ontario, Master thesis.
ECLAC (1990), Changing Production Patterns with Social Equity, Santiago, Chile: United Nations Publication.
Ffrench-Davis, Ricardo (1998), “An Outline of a Neo-Structuralist Approach”, ECLAC, CEPAL Review.
Hamlin, Colin (2009), Latin American Neo-Structuralism: The Evolution of a Paradigmic Synthesis, Saint Mary University, Master thesis.
Kirby, Peadar (2009), “Neo-Structuralism and reforming the Latin American state:Lessons from the Irish case”, Economy and Society, vol. 38, no. 1.
Leiva, Fernando (2006), “Neo-Liberal and Neo-Structural Perspectives on Labor Flexibility, Poverty and Inequality: A Critical Appraisal”, New Political Economy, vol. 11, no. 3.
Leiva, Fernando (2008), “Toward a Critique of Latin American Neo-Structuralism”, Latin American Politics and Society, vol. 5, no. 4.
Love, Joseph (2005), “The Rise and Decline of Economic Structuralism in Latin America, New Dimentions”, Latin American Research Review, vol. 40, no. 3.
Michalopoulos, C. (1987), World Bank Programs for Adjustment and Growth, Growth Oriented Adjustment  Programs, V. Boldstein and M. Khan (eds.), Washington D. C: IMF and World Bank.
Quandt, Midge (2010), “Neo-Structuralism: A Makeover for Neo-Liberalism in Latin America”,  <http://www.google.co.za/url?url=http://quandt.com/Political%2520>.
Ramirez, Miguel (1993), “Stabilization and Adjustment in Latin America: A Neostructuralist Perspective”, Journal of Economic Issues, vol. XXVII, no. 4.
Ramos, Joseph (1996), “Poverty and Inequality in Latin America: A Neo-Structural Perspective”, Journal of Inter-American Studies and World Affairs, vol. 38, no. 2/3:
<Reform%2520in%2520Latin%2520America%2520Today-.pdf&rct=j&frm=1&q =&esrc=s&sa=U&ved=0ahUKEwjwxanvqtveAhVBBSwKHQxvBFgQFggRMAA& usg=AOvVaw2CWs3AM5f7XTW4GHHr9mi3>.
Selowsky, M. (1989), Preconditions Necessary for the Recovery of Latin American’s Growth, Geneva: World Economic Forum.
Sunkel, Osvaldo (1993), Development from Within: Toward a Neostructuralist Approach for Latin America, L. Rienner Publisher
Sunkel, Osvaldo and Gustavo Zuleta (1990), “Neo-Structuralism Versus Neo-Liberalism in the 1990s”, CEPAL Review, no. 42.
Tahsin, Emine (2011), “A Case Study of Competitiveness in Latin America: Schumpeterian Approach and Neostructuralist School”, Paper Presented at the the Conference on Competition, Innovation and Rivalary, Boğazici University, Istanbul, 19-21 May.