نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

استادیار مطالعات فرانسه، عضو هیئت ‌علمی دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

کتاب L’Histoire des Relations entre l’Iran et la France du Moyen Âge à nos Jours
(تاریخ روابط ایران و فرانسه از قرون وسطی تا امروز) اثری است که به فرازونشیب تاریخ روابط ایران و فرانسه از نقطة آغازین آن در ارتباط دربار فرانسه با شاهان مغول در ایران در قرون وسطی تا سال ۱۳۹۷، زمان چاپ آن در فرانسه در انتشارات لارماتان، می‌پردازد. این کتاب نخستین اثر به زبان فرانسوی است که محققی ایرانی درمورد روابط ایران و فرانسه نوشته است. اما نگرش ایرانی به این روابط در برخی موارد به خوانش این کتاب ضربه زده است و این روابط را از زاویه‌ای ایرانی، ازنظر ارجاعات تاریخی، به زبان فرانسوی نقل می‌کند؛ امری که می‌تواند مخاطب بین‌المللی را با سرد‌رگمی و عدم فهم صحیح زمانی مواجه کند. نویسنده به جنبه‌های سیاسی و فرهنگی روابط دو کشور بیش از موارد دیگر اهمیت داده است و جنبۀ اقتصادی دهه‌های اخیر را تقریباً نادیده گرفته است. برخی ملاحظات نگارشی ازقبیل موارد املایی، گرامری، و نقطه‌گذاری به‌‌‌هم‌راه وحدت شیوۀ نگارش کلمات خاص نیازمند به بازبینی در این اثر هستند که درصورت اصلاح می‌توانند کتاب را به مرجعی مناسب تبدیل کنند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A Critique on the Book ‘L’Histoire des Relations entre l’Iran et la France du Moyen Âge à nos Jours’ (The History of the Relationships Between Iran and France from the Middle Ages to the Present)

نویسنده [English]

  • Hadi dolatabadi

Assistance Professor in French Studies, University of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

L’Histoire des relations entre l’Iran et la France Du Moyen Âge à nos jours (The history of Iranian-French relations from the Middle Ages to the present) is a book that describes the ups and downs of the history of Iran-France relations from its starting point in connection with the French court with the Mongol kings in Iran in the Middle Ages, until 2018, when it was published in France by L’Harmattan Publications. This book is the first work written in French by an Iranian researcher on Iran-France relations. On the other hand, in some cases, the Iranian approach towards these relations has damaged the reading of this book, and it quotes these relations in French from the Iranian point of view, which includes the historical references. This can confuse the international audience with confusion and misunderstanding of the time of the events. The author pays more attention to the political and cultural aspects of the relations between the two countries and has almost ignored the economic aspects of recent decades. Some writing considerations, such as spelling, grammar, and punctuation, as well as the unity of the way certain nouns are written, need to be reviewed in this work, which can make the book a valuable reference after revision.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iran-France Relations
  • Political Relations
  • Economic Relations
  • Cultural Exchanges
  • Literature
احمدی، فرج‌اله (۱۳۸۸)، «تهدیدات فرانسه و طرح سرجان مالکوم برای تصرف خارک
(۱798- ۱809 م)»، پژوهش‌های علوم تاریخی، س ۱، ش ۱.
ایزدی، پیروز (۱۳۹۲)، «رویکرد فرانسه به ایران در دوران سارکوزی: رقابت و ستیز»، فصل‌نامۀ مطالعات جهان، س ۳، ش ۱.
حسینی شریف، انسیه و حمید حاجیان‌پور (۱۳۹۳)، «انگیزۀ‌ دولت‌های اروپایی از ارسال مبلغان مسیحی به ایران در دورۀ صفویه»، پژوهش‌‌های تاریخی، س ۶، ش ۲.
حسینی، سیده‌صدیقه (۱۳۸۵)، «روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران و فرانسه (۱۳57– ۱۳84)»، علوم سیاسی، س ۹، ش ۳۶.
رجایی، غلامعلی (۱۳۸۶)، «مناسبات تجاری و سیاسی ایران و فرانسه در دوران زندیه»، فصل‌نامۀ تاریخ روابط خارجی، س ۸، ش ۳۱.
رجبی، علی‌اصغر و هادی بیاتی (۱۳۹۴)، «واکاوی فعالیت‌های مبلغین کاتولیک در ایران عصر صفوی»، پژوهش در تاریخ،س ۶، ش ۲.
شهیدانی، شهاب و سیداحمد عقیلی (۱۳۹۲)، «بررسی و تحلیل تاریخی حضور و فعالیت میسیونرهای مسیحی از سقوط صفویه تا برآمدن قاجار»، دوفصل‌نامۀ تاریخ‌نامۀ ایران بعد از اسلام، ش ۴، س ۶.
علی‌بابایی، غلامرضا (۱۳۸۶)، «نگاهی به روابط سیاسی ایران و فرانسه»، فصل‌نامۀ تاریخ روابط خارجی، س ۸، ش ۳۲.
فرزاد فرهنگیان، اسدالله (۱۳۸۶)، «تاریخچۀ مراودات فرهنگی ایران و فرانسه»، فصل‌نامۀ تاریخ روابط خارجی، س ۸، ش ۳۲.
فرهمند، علی (۱۳۸۶)، «روابط ایران و فرانسه تا پیروزی انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ و اسنادی از حضور فرانسوی‌‌‌‌ها در ایران تا نیمۀ اول قرن بیستم»، فصل‌نامۀ تاریخ روابط خارجی، س ۸، ش ۳۲.
 
Driault, J.E. (1900), “La mission Gardane en Perse (1807-1809), d'après les Archives Nationales et les Archives du Ministère des Affaires Étrangères’’, Revue d'Histoire Moderne et Contemporaine, vol. 2, no. 2.
Gosselin, Charles (1829), Dictionnaire Historique: Ou, Biographie Universelle Cassique, vol. 2, Paris: Charles Gosselin.
Hellot-Bellier, Florence (2008), France-Iran: Quatre Cents Ans de Dialogue, Paris: Association pour l'Avancement des Études Iraniennes.
Khadjenouri, Mahmoud (1976), “L'Évolution des Relations Extérieures de l'Iran du début du XIXe Siècle à la Deuxième Guerre Mondiale’’, Politique Étrangère, vol. 41, no. 2.
Krause, Keith (1991), “Transferts d'Armement et Gestion des Conflits: Le Cas de la Guerre Iran-Irak (Partie 1)’’, Cultures & Conflits, no. 4.
Mousavi, Ali and Nader Nasiri-Moghaddam (2009), “Les Hauts et les Bas de l'Archéologie en Iran’’, La Pensée de Midi, vol. 27, no. 1.
Torkladani, Safoura (2018), L'Histoire des Relations entre l'Iran et la France: Du Moyen Âge à nos Jours, Paris: Editions L'Harmattan.