نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 استاد دانشکدۀ هنر و معماری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
2 کارشناس ارشد پژوهش هنر، دانشکدۀ هنر و معماری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
چکیده
تفکر خلاق اساسی‌ترین توانایی مغز بشر است. هنرمند طراح از طریق ارتباطات بصری همواره سعی دارد با ایده‌های تازه از هیچ بسیار بیافریند. «برونو موناری» از هنرمندان خلاق و نوآوری است که در سال 1967م تجربیات و آموزش‌های نوآورانه‌ای را روی دانشجویان علاقه‌مند در دانشگاه هاروارد آغاز کرد و تجربیات، موفقیت‌ها، و ناکامی‌هایشان را در کتابی با عنوان طراحی و ارتباطات بصری: ره‌یافتی بر روش‌شناسی بصری با علاقه‌مندان به اشتراک گذاشت. این مقاله کتاب برونو موناری، ترجمة پاینده شاهنده، چاپ سال 1387 را معرفی و بررسی نقادانه می‌کند. بیان نکات تأمل‌برانگیز باهدف سودمندی اثر و معرفی هرچه بهتر و بیش‌تر روش مؤلف درجهت برنامه‌ریزی برای یک دورة کامل تدریس ارتباطات بصری در دانشگاه‌ها و هنرستان‌های کشور از اهداف این مقاله است. روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی با رویکرد انتقادی و ابزار گردآوری داده‌های کتاب‌خانه‌ای، مقالات، و منابع اینترنتی معتبر است. این کتاب می‌تواند با ارائة خلاقانه‌تر تصاویر و عکس‌ها، دادن نظم و انسجام منطقی به آن‌ها، و حذف و اضافة بخش‌هایی از مطالب بر سودمندی بیش‌تر آن‌ها برای کلیة دروس مرتبط با هنرهای تجسمی بیفزاید.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
A Critique of the Book “Visual Design and Communications: Contribution to a Teaching Methodology”
نویسندگان [English]
- Alireza Taheri 1
- Sahar Sadeghi 2
1 *Associate Professor, Faculty of Arts and Architecture, University of Sistan and Baluchestan, Iran
2 MA in Arts Research, Faculty of Arts and Architecture, University of Sistan and Baluchestan, Iran
چکیده [English]
Creativity is the most basic ability of the human brain. The artist with visual communication always tries to create great ideas with new ideas. Bruno Monari is an artist and creative innovator. In 1967, Monari initiated innovative experiences and training of interested students at Harvard University and included their experiences, successes, and failures in a book entitled “Visual Design and Communications: Contribution to a teaching methodology”. This article introduces and critically examines the book of Bruno Munari, which was translated by Paiandeh Shahandeh in 2008. The purpose of this article is to express the points to be considered in order to make the work more effective and to introduce more and more of the author’s approach to planning for a complete teaching of visual communication at universities and colleges in the country. The research methodology is descriptive-analytical with a critical approach, and the tools for collecting library data, articles, and Internet resources are valid. The book can be enriched by providing more creative images and pictures, giving them the right logical consistency, and deleting and adding parts of the content to its beneficial coefficient for all those related to visual arts.
کلیدواژه‌ها [English]
- Bruno Munari
- Visual Methodology
- Visual Communication
- Qualitative Analysis
- Content
)