نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

استادیار باستان‌شناسی، دانشگاه نیشابور

چکیده

ارتش هخامنشی بخشی جدایی‌ناپذیر در زمینۀ شناخت فرهنگ و تمدن این دوره به‌شمار می‌رود و قابلیت‌ها و جذابیت‌های پژوهشی حاصل از این بخش از تمدن هخامنشی موجب نگارش و انتشار آثاری چنین در این زمینه گردیده است. کتاب ارتش ایران هخامنشی بنابه چنین ضرورتی تألیف شده است. مؤلفِ این اثر عوامل مؤثر و متأثر را در روند شکل‌گیری، رشد، و گسترش و درنهایت، افول ارتش هخامنشی بررسی کرده است. هدف مؤلف از پژوهش پیش‌رو روشن‌کردن میزان ارزش‌مندی متن این کتاب به‌روش تحلیل محتواست. این کتاب علاوه‌بر نقاط قوّت و زمینۀ پژوهشی مناسب، کاستی‌هایی دارد که در مسیر پژوهش به آن‌ها اشاره می‌شود. در جمع‌بندی کلی، نقاط قوّت کتاب سیر تاریخی و تلفیق دو دسته از منابع ازجمله متون تاریخی کلاسیک و هم‌چنین، داده‌های باستان‌شناسی درکنار تصویرهای گویاست. نقاط ضعف کتاب نیز بهره‌گیری نامناسب از منابع، تطبیق‌نداشتن مطالب، برخی ادعاهای بدون پشتوانه، و جامعیت‌نداشتن محتواست. درمجموع، این کتاب می‌تواند به‌منزلۀ منبعی کمک‌درسی برای دروس تاریخ هخامنشی و هم‌چنین، باستان‌شناسی هخامنشی مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته‌های تاریخ ایران باستان و باستان‌شناسی دوران تاریخی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Critique of the Book Achaemenid Persian Army

نویسنده [English]

  • Ebrahim Raiygan

Assistant Professor in Archaeology, Department of Archaeology, University of Neyshabur, Iran,

چکیده [English]

The Achaemenid Army is considered an integral part in recognizing the culture and civilization of this period, and the research potential of this part of Achaemenid civilization has led to the writing and publication of such works in this regard. The book of the Achaemenid Persian Army was compiled as such exigency. This effect has influenced the factors affecting the formation, growth, and development as well as the decline of Achaemenid army. The purpose of the present study is to clarify the value of the text of this book in the form of content analysis. In addition to the strengths and research fields, this book has shortcomings that have been addressed in the research. In the overall conclusion, the strengths of the syntactic book and the combination of two categories of sources, including classical historical texts as well as archaeological data along with illustrative illustrations. The book’s weaknesses include inappropriate use of resources, inadequacies of content, some unpredictable claims, and lack of material content. In sum, the present book can be considered as a source of tuition for the Achaemenid history courses, as well as the Achaemenid archeology of the undergraduate and master classes in ancient Iranian history and Historical archaeological period.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Achaemenid Army
  • Book Review
  • Incompatible Sources
  • Military Images
دریایی، تورج (1393)، «تشکیلات نظامی در ایران باستان»، در: تاریخ جامع ایران، ج 3، تهران: دایرۀالمعارف بزرگ اسلامی.
راشدمحصل، محمدتقی (1385)، «پیش‌نهاد دیگری دربارۀ ریشۀ واژۀ سیوند»، مجلۀ هستی، س 6، ش 26.
شهبازی، علیرضاشاپور (1390)، جستاری دربارۀ یک نماد هخامنشی: فَرَوَهر، اهوره‌مزدا یا خورنه، ترجمۀ شهرام جلیلیان، تهران: شیرازه.
صفایی، یزدان (1392)، «سازمان نظامی هخامنشیان»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش 183.
لولین. لوید، جونز رابسون، و جیمز رابسون (1390)، پرسیکا: داستان‌های مشرق‌زمین تاریخ شاهنشاهی پارس به‌روایت کتزیاس، ترجمۀ فریدون مجلسی، تهران: تهران.
ملازاده، کاظم (1391)، «پارشوا، پارسوا، پارسواش، پارسوماش و ارتباط آن با پارسی‌ها و مهاجرت آنان به داخل سرزمین ایران»، پژوهش‌های علوم تاریخی، دورۀ 4، ش 2.
والزر، گرلد (1352)، نقوش اقوام شاهنشاهی هخامنشی بنابر حجاری‌های تخت‌جمشید، ترجمۀ دورااسمودا خوب‌نظر با همکاری علیرضا شاپور شهبازی، شیراز: دانشگاه پهلوی.
ویدن گرن، گئو (1391)، فئودالیسم در ایران باستان، ترجمۀ هوشنگ صادقی، تهران: کتاب آمه.
هد، دانکن (1394)، ارتش ایران هخامنشی، ترجمۀ محمد آقاجری، تهران: ققنوس.
 
Anderson, B. (2002), “Imperial Legacies, Local Identities: References to Achaemenid Persian Iconography on Crenelated Nabataean Tombs”, Ars Orientalis.
Barker, P. (1971), Armies of the Macedonian and Punic Wars: Organisation, Tactics, Dress and Weapons, C/o B. O'Brien, 75 Ardingly Drive, Goring by Sea, Sussex, Wargames Research Group.
Briant, P. (2013), “Cyrus the Great”, in: Cyrus the Great: An Ancient Iranian King, Santa Monica: Afshar.
Elayi, J. and A. Elayi (1990), “Trésor d'époque Perse de la Région d'Arwad”, Revue Numismatique, vol. 6 (32).
Farrokh, K. (2007), Shadows in the Desert: Ancient Persia at War, New York: Osprey.
Gershevitch, I. and S. I. Grossman (eds.) (1985), The Median and Archaemenian Periods, Cambridge University Press.
Head, D. (2012), Armies of the Macedonian and Punic Wars, Lulu Com.
Levine, L. D. (1974), “Geographical Studies in the Neo-Assyrian Zagros—II”, Iran, vol. 12 (1).
Lyonnet, B. (2005), “La présence achéménide en Syrie du Nord-Est, P. Briant ET R”, Boucharlat.
Nicolle, D. and A. McBride (1996), Sassanian Armies: The Iranian Empire early 3rd to mid-7th Centuries AD, Montvert Publications.
Pruss, A. (2000), “Patterns of Distribution: How Terracotta Figurines were Traded (Pls I-II)”, Transeuphratène, vol. 19.
Roaf, M. (1983), “Sculptures and Sculptors at Persepolis”, Iran, vol. 21.
Root, M. C. (1979), The King and Kingship in Achaemenid Art: Essays on the Creation of an Iconography of Empire, no. 19, Diffusion, EJ Brill.
Shahbazi, A. S. (1986), “Army I, Pre-Islamic Iran”, Encyclopedia Iranica, vol. 2.
Sekunda, N. (1992), The Persian Army 560-330 BC, vol. 42, Osprey Publishing.
Stronach, D. (2011), “Court Dress and Riding Dress at Persepolis: New Approaches to Old Questions”, Elam and Persia.
Wilcox, P. (1986), Rome's Enemies (3): Parthians and Sassanid Persians, vol. 3, Osprey Publications.
Wozniak, Marek. Adam. (2019), Armies of Ancient Persia: From the Founding of the Achaemenid State to the Fall of the Sassanid Empire, Winged Hussar Publications.
Young Jr, T. C. (2003), “Parsua, Parsa, and Potsherds, Yeki Bud, Yeki Nabud”, in: Archaeology of Iran in Honor of William M. Sumner.
Zadok, R. (2002), “The Ethno-Linguistic Character of Northwestern Iran and Kurdistan in the Neo-Assyrian Period”, Iran, vol. 40 (1).