نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار باستان‌شناسی، دانشکدۀ هنر و معماری، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران،

2 دکترای باستان‌شناسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، گروه پژوهشی باستان‌کاوی تیسافرن

چکیده

یکی از نقش‌های خدابانوان که در آثار دورۀ اشکانی و ساسانی بسیار به‌کار رفته نقش «نیکه» است. این نقش در دورۀ اشکانی بر سکه‌ها و نقش‌برجسته‌های اشکانی به‌کار رفته است. دیدگاه‌های گوناگونی دربارۀ این نقش بیان شده است، چنان‌که برخی بر این باورند که اشکانیان با بهره‌بردن از شمایل‌نگاری یونانی ایزدان ایرانی را تجسم می‌بخشیدند و خدابانو «نیکه» را بازتابی از ایزدبانو «اشی» یا ایزد «ونند» در سکه‌های اشکانی قلمداد کرده‌اند. بااین‌حال، پادشاهی چون بلاش یکم هنگامی که بر اریکۀ پادشاهی نشست، در باززنده‌سازی فرهنگ و آیین‌های ایرانی تلاش بسیاری کرد و نیز کوشش او بر آن بود تا بازماندۀ گرایش‌های یونانی را در ایران از میان ببرد. نگارندگان در این مقاله پیشینۀ این نقش را مطرح می‌کنند و سپس، دیدگاه‌های بیان‌شده دربارۀ آن را بررسی می‌کنند و به این برایند می‌رسند که نقش خدابانو ‏نیکه در دورۀ اشکانی هم‌سانِ ایزدبانو اشی یا ایزد ونند نبوده است. ازهمین‌رو، بلاش یکم با هدف ایرانی‌گرایی و کنارگذاشتن نقش و نمادهای انیرانی هم‌راه با شور و شوق و تب‌وتاب ایران‌خواهی در دربار همایونی و نیز درمیان خاندان‌های بزرگ اشکانی نقش و نگارۀ خدابانو نیکه را نیز از سکه‌هایش زدود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A Critical Review of the Equality Iranian God/Goddess ‎with the Gods/Goddess of Greeks Case Study: Vanand, Ashi and Nike

نویسندگان [English]

  • Reza Mehrafarin 1
  • Shahin Aryamanesh 2

1 Associate Professor of Archaeology, Faculty of Art and Architecture, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran

2 PhD Candidate in Archaeology, Faculty of Art and Architecture, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran, Institute for Humanities and Cultural Studies

چکیده [English]

One of the goddesses figures, used in the works of the Parthian and Sasanian periods, is the Greek goddess Nike figure. This goddess figure has been used in the Parthian period on Parthian coins and rock reliefs. In Sasanian era goddess Nike has also been depicted on some rock reliefs. Various views have been expressed about these figures, as some believe that the Parthians with using Greeks iconography, depict the Iranian goddess. So described the Nike goddess in the Parthian period was identical with the Ashi and Vanand. However, the kingdom, as Vologases I, made an outstanding contribution to rebuilding Iranian culture and religions when it came to reign and also tried to eliminate the cultural remains of Greek in Iran. According to the book of Denkard at the time of Vologases, the Avesta text was collected and the Greek names of the cities were renamed by Iranian names‏.‏ For the first time, he also used the Parthian Pahlavi line and fire-altar on his coins, maybe because of the fact that he removed the figure of Nike goddess from his coins. The authors of this paper deal with the‎ figure of Nike goddess among the Greeks and the Seleucid and the Parthian period. Then they examine the views about Nike Goddess expressed on it in Iranian ‎culture. They continue to conclude that the figure of Nike goddess in the Parthian period was not identical with the Ashi and Vanand. For this reason, Vologases I, eliminated the figure of Nike goddess from his coins during his reign with the goal of Persianism and the abandonment of non-Iranian symbols.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Nike
  • Ashi
  • Vanand
  • Arsacid
اسفندیاری، آپه‌نا (1383)، «نظریه‌هایی درمورد تاریخ هنر»، هنرنامه، ش 25.
اشلومبرژه، دانیل (1387)، «هنر پارتی»، در: تاریخ ایران: از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانی، ترجمۀ حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
اوستا، کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایرانی (1385)، گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه، دو جلد، تهران: مروارید.
بویس، مری (1386)، زردشتیان، باورها و آداب دینی آن‌ها، ترجمۀ عسکر بهرامی، تهران: ققنوس.
بهار، مهرداد (1376)، پژوهشی در اساطیر ایران، پارۀ نخست و دویم، ویراستة کتایون مزداپور، تهران: آگه.
پورداود، ابراهیم (بی‌تا)، یشت‌ها، ج 1، قسمتی از کتاب مقدس اوستا، از سلسله‌انتشارات انجمن زرتشتیان بمبئی و ایران‌لیگ.
تفضلی، احمد (1386)، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به‌کوشش ژاله آموزگار، تهران: سخن.
حسینی، نغمه (1389)، «بررسی جایگاه ایزدبانو اَشی در باورهای ایران باستان»، فصل‌نامۀ ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناخت، س 6، ش 18.
دیکسون کندی، مایک (1390)، دانش‌نامۀ اساطیر یونان و روم، ترجمۀ رقیه بهزادی، تهران: طهوری.
رفیع‌فر، جلال‌الدین و مهران ملک (1392)، «آیکونوگرافی نماد پلنگ و مار در آثار جیرفت (هزارۀ سوم قبل از میلاد)»، پژوهش‌های باستان‌شناسی ایران، ش 7.
زارع ابرقویی، احمد، سیدرسول موسوی حاجی، و جمشید روستا (1393)، «نوارهای سلطنتی در ایران از آغاز شکل‌گیری (در دوران مادها) تا پایان دورة ساسانی»، جستارهای تاریخی، س 5، ش 1.
سرفراز، علی‌اکبر و فریدون آورزمانی (1385)، سکه‌های ایران از آغاز تا دوران زندیه، تهران: سمت.
شیپمن، کلاوس (1386)، مبانی تاریخ پارتی، ترجمۀ شاهرخ راعی، تهران: سیامک.
فرای، ریچارد نلسون (1386)، تاریخ باستانی ایران، ترجمۀ مسعود رجب‌نیا، تهران: علمی و فرهنگی.
کالج، مالکوم (1385)، اشکانیان، ترجمۀ مسعود رجب‌نیا، تهران: هیرمند.
کامبخش‌فرد، سیف‌الله (1379)، سفال و سفا‌ل‌گری در ایران، تهران: ققنوس.
گرانت، مایکل و جان هیزل (1390)، فرهنگ اساطیر کلاسیک (یونان و روم)، ترجمۀ رضا رضایی، تهران: ماهی.
گیرشمن، رومن (1370)، هنر ایران در دوران پارتی و ساسانی، ترجمۀ بهرام فره‌وشی، تهران: علمی و فرهنگی.
گیرشمن، رومن (1379)، بیشاپور، ترجمۀ اصغر کریمی، ج 1، تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور.
گیرشمن، رومن (1386)، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمۀ محمد معین، تهران: علمی و فرهنگی.
لوی استروس، کلود (1376)، اسطوره و معنا: گفت‌وگوهایی با کلود لوی استروس، تهران: نشر مرکز.
مالاندرا، ویلیام و. (1393)، مقدمه‌ای بر دین ایران باستان، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه.
محسنیان‌راد، مهدی (1385)، ارتباط‌شناسی، تهران: سروش.
محمدی‌فر، یعقوب (1387)، باستان‌‌شناسی و هنر اشکانی، تهران: سمت.
نصراله‌زاده، سیروس و یاسمن نباتی مظلومی (1395)، «پیشینۀ تاریخی خدابانو نیکه/ فرشتۀ بال‌دار: تداوم یک بن‌مایه از اشکانیان تا قاجار»، پژوهش‌های علوم تاریخی، س 8، ش 2.
ولسکی، یوزف (1386)، شاهنشاهی اشکانی، ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر، تهران: ققنوس.
هوهنه‌گر، آلفرد (1370)، نمادها و نشانه‌ها، تهران: طبع و نشر.
هینتز، آلموت (1392)، «اوستا در دوران اشکانی»، در: امپراتوری اشکانی و اسناد و منابع آن، گردآوری یوزف ویزهوفر، ترجمۀ فرید جواهرکلام، تهران: فرزان‌روز.
یارشاطر، احسان (1387)، پیش‌گفتار تاریخ ایران کمبریج از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان، ج 3، تهران: امیرکبیر.
 
Boyce, Mary and Frantz Grenet (1991), A History of Zoroastrianism, Zoroastrianism under Macedonian and Roman Rule, vol. III, Leyden/ New York/ Kopenhagen/ Köln: Brill.
Curtis, V. S. (2007), “Religious Iconography on Ancient Iranian Coins”, in: After Alexander: Central Asia before Islam, J. Cribb and G. Herrmann, London: The British Academy & Oxford University Press.
Curtis, Vesta Sarkhosh (2007), “The Iranian Revival in the Parthian Period”, in: The Age of the Parthians, The Idea of Iran, vol. II, edite Vesta Sarkhosh Curtis and Sarah Stewart.
Erickson, Kyle Glenn (2009), The Early Seleucids, Their Gods and Their Coins, A thesis for the degree of Doctor of Philosophy in Classics and Ancient History in Exeter University.
Fukai, Shinji and Kiyoharu Horiuchi (1983), Taq-i-Bustan: III. Dissoku-zu-shusei= Photogrammetric Elevations, The Tokyo University Iraq-Iran Archaeological Expedition Report 19, Tokyo: Yamakawa Publ.
Ghirshman, Roman (1962), Parthes et Sassanides, Paris: Gallimard.
Harper, Prudence (1981), Silver Vessels of the Sasanian Period: vol. 1: Royal Imagery, With the Assistance of and with a Technical Study by Pieter Meyers 1, New York: The Metropolitan Museum of Art.
Herzfeld, Ernst E. (1941), Iran in the Ancient East, London, New York.
Keall, E. (1989), “BĪŠĀPŪR”, Encyclopaedia Iranica, vol. IV, Fasc. 3.
Krengel, Elke and Catharine C. Lorber (2009), “Early Cappadocian Tetradrachms in the Name of Antiochus VII”, The Numismatic Chronicle, vol. 169.
Madan, D. M. (1911), The Complete Texts of the Pahlavi Dinkard, 2 vols, Bombay.
Martinez-Seve, Laurianne (2012), “Hellenism,” Encyclopædia Iranica, vol. XII, Fase. 2: <http://www.iranicaonline.org/articles/hellenism>.
Neusner J. (1963), “Parthian Political Ideology”, Iranica Antiqua, vol. 3.
Potter, D. S. (1991), “The Inscriptions on the Bronze Herakles from Mesene: Vologases Iv’s war with Rome and the Date of Tacitus’ Anales”, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 88.
Sellwood, D. (1980), The Coinage of Parthia, London.
The New Encyclopædia of Britanica (2005), “Nike”, vol. 8.
https://www.ashmolean.org/advent-nike-coin.
https://www.artic.edu/artworks/141568/tetradrachm-coin-portraying-king-antiochus-vii-euergetes-sidetes.
https://www.bmimages.com/preview.asp?image=00966358001.
https://www.bmimages.com/preview.asp?image=00966360001&itemw=4&itemf=0001&itemstep=1&itemx=2.
http://www.salfbase.com/en/bishapour-historical-site/tang-e-chogan/the-second-relief-of-shapur-i.