نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار مرمت و احیای بناهای تاریخی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران .

2 کارشناس ارشد مرمت و احیای بناهای تاریخی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ایران

چکیده

طرح‌های احیا نقش مهمی در تداوم زندگی بناهای تاریخی ‌دارند و از ارزش‌های فرهنگی و کالبد بنا به‌صورت توأمان حفاظت‌ می‌کنند. احیای اصولی، علاوه‌بر بازدهی فرهنگی و اقتصادی، ره‌یافتی مؤثر برای تشویق مردم به مشارکت و سرمایه‌گذاری در حفاظت از بناها و مجموعه‌های تاریخی است. در دورۀ اخیر، بعضی از طرح‌های احیا بدون درنظرگرفتن ارزش‌های هنری ‌ـ تاریخی بنا و با دیدگاهی صرفاً اقتصادی انجام شدند که آسیب‌های متعددی را در بافت‌های تاریخی به‌هم‌راه‌ داشته‌اند. از‌این‌رو، با ضابطه‌مند‌شدن اصول احیا می‌توان کاربری مناسب را به بنای تاریخی اختصاص‌ داد. بازبینی نقاط قوت و ضعف طرح‌های احیا می‌تواند در تحقق این هدف مؤثر ‌باشد. این مقاله اهمیت نقد طرح‌های احیا و چگونگی مداخله ‌در بناهای تاریخی را بررسی ‌می‌کند. خانه‌های تاریخی بیش‌ترین آثارباقی‌مانده از میراث معماری ایران‌اند که تعدد و تنوع آن‌ها در بافت‌های تاریخی پتانسیل خوبی برای تعریف محرک‌های توسعه ایجاد ‌می‌کند. هدف از این پژوهش نقد و تحلیل ویژگی‌های مؤثر در احیای یکی از خانه‌های تاریخی شهر کاشان به‌نام «خانۀ منوچهری» است که، باتوجه‌‌به کاندید‌بودن برای جایزۀ آقاخان و رونق اقتصادی و فرهنگی‌ای که به‌واسطۀ کاربری اقامتی در بستر خود فراهم ‌آورده، موردتحلیل و بررسی قرار گرفته ‌است. این پژوهش با بررسی اسناد، مطالعات میدانی، و با روش تحقیق کیفی انجام ‌شده ‌است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A Critical Review on the Reconstruction of the Manouchehri House in Kashan

نویسندگان [English]

  • Mitra Azad 1
  • Rafee Darsouei 2

1 Assistant Professor, Restoration and Reconstruction of Historical Monuments, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

2 MA in Restoration and Reconstruction of Historical Monuments, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Revitalization plays an important role in protecting the historical buildings, which simultaneously protects the culture and the body. This approach has played an important economic role. Today, many revitalization projects, regardless of the importance of cultural factors and with a purely economic perspective, have caused numerous damages in historical contexts. Therefore, by regulating the principles of revitalization, new use can be assigned to the monument. Reviewing the strengths and weaknesses of these plans can be effective. This underscores the importance of the critique of revitalization projects and how to intervene in them. In addition to cultural and economic returns, principled restoration is also an effective approach to encourage people to participate and invest in the restoration of historic collections. Historic houses are the most remnants of Iran's architectural heritage, the multiplicity and diversity of that in historical contexts provide good potential as urban catalysts. This research has been done by reviewing documents, field studies, and libraries and by the qualitative research method. The purpose of this research is to analyze the effective features in reviving one of the historical houses of Kashan city called "Manouchehri House" which is considered as a case study in this regard due to being a candidate for the Aga-Khan-Award and cultural economic prosperity provided by a tourist-accommodation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Critique of Reconstruction
  • Protection
  • Historical Monument
  • Kashan
  • Manouchehri House
اورباسلی، آیلین (1394)، حفاظت معمارانه، ترجمۀ پیروز حناچی، مرضیه آزادارمکی، و یلدا شاه‌‌تیموری، تهران: دانشگاه تهران.
براندی، چزاره (1388)، نظریه‌های مرمت، ترجمۀ پیروز حناچی، تهران: دانشگاه تهران.
بیانیۀ ایکوموس (2017)، بیانیۀ ایکوموس ایران به‌مناسبت روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی، قابل‌بازیابی در: <https://www.icomos.org>.
«بیانیه و سند نارا درباب اصالت» (1383)، ترجمۀ امیررضا مقدم‌پور، دانش مرمت و میراث فرهنگی، س 1، ش 1.
پروژۀ تعریف محرک‌های توسعه در بافت تاریخی عودلاجان (1396)، مهندسین مشاور پیشاهنگان آمایش.
حبیبی، محسن و ملیحه مقصودی (1386)، مرمت شهری، تهران: دانشگاه تهران.
حجت، مهدی (1380)، میراث فرهنگی در ایران؛ سیاستها برای یک کشور اسلامی، تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور.
دوری، پل و آن مک‌فرسون (1395)، اصول حفاظت: سیاست‌ها و ارشادها برای مدیریت پایدار در محوطۀ تاریخی، تهران: اول و آخر.
راه‌نمای اجرایی کنوانسیون میراث جهانی (1380)، ترجمۀ فرزاد فردانش، تهران: دفتر یونسکو.
رحیم‌زاده، محمدرضا و مهنام نجفی (1389)، «جایگاه درک ارزش‌های ماهوی اثر تاریخی در روند احیا»، در: مجموعه‌مقالات نخستین همایش شناخت و معرفی مزیت‌ها و ظرفیت‌های احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی، تهران: سازمان میراث فرهنگی و گردش‌گری.
فخار تهرانی، فرهاد، احمد اصغریان جدی، و بهرام قدیری (1372)، «احیا و اعطای عملکرد جدید به بنای قدیمی»، صفه، ش 3 و 4.
فیلدن، برنارد و یوکا یوکیلتو (1382)، «ارزش‌گذاری به‌منظور حفاظت»، ترجمۀ بهرام معلمی، هفت شهر، ش 12.
مسعود، محمد (1392)، بناهای میان‌افزا در بافت‌‌های تاریخی، تهران: آذرخش.
نیک‌بخت، محمدرضا (1388)، خانقاه و آرامگاه چلپی‌اغلو: تجربه‌ای در مرمت و احیا، تهران: گنج هنر.
یوکیلتو، یوکا (1394)، تاریخ حفاظت معماری، ترجمۀ محمدحسن طالبیان و خشایار بهاری، تهران: روزنه.
 
Eshrati, P. et al. (2017), “Evaluation of Authenticity on the Basis of the Nara Grid in Adaptive Reuse of Manochehri Historical House Kashan, Iran”, Journal of Archnet, vol. 11, no. 3.
<https://www.akdn.org>.