نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

دانشیار فلسفه، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران

چکیده

هوسرل، در جایگاه مؤسس پدیدارشناسی، روش پدیدارشناسی را برای تحلیل هنر و آثار هنری به‌کار نگرفت و جز اشارات کوتاهی در مقالۀ دائرۀ‌المعارف بریتانیکا چیزی در این حوزه ننوشت، ولی راه پدیدارشناسی هنر را گشود و موجب شد که بسیاری از پدیدارشناسان پساهوسرلی به هنر از منظری پدیدارشناسانه بنگرند. هدف مقالۀ پیش‌رو نشان‌دادن کاربرد روش پدیدارشناسی در زیباشناسی و تحلیل آثار هنری است. برای رسیدن به این مقصود، نخست اشارۀ کوتاهی به اندیشه‌های «مایکل دوفرن» (که تاحدودی به سنت فکری هوسرل وفادار است) خواهیم داشت تا چگونگی پدیدارشناسی تجربۀ زیباشناختی نزد وی آشکار شود و سپس آرای هایدگر را (که با فاصلۀ بیش‌تری از سنت هوسرلی قرار دارد) در تحلیل پدیدارشناسانۀ هنر بررسی خواهیم کرد تا معلوم شود که چگونه پدیدارشناسی هرمنویتیکی قادر است نسبت مغفول‌مانده میان حقیقت و هنر را بار دیگر برقرار کند که باتوجه‌به گستردگی مباحث هایدگر درباب هنر، این موضوع بیش‌تر در آرای وی دنبال شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Phenomenological Methodology of Art: According to Dufrenne’s and Heidegger’s Thoughts

نویسنده [English]

  • Shamsalmolok Mostafavi

Assistant Professor of Islamic Azad university, Tehran-Shomal Branch, Tehran, Iran

چکیده [English]

As the founder of phenomenology, Husserl himself did not use phenomenology to analyze art and works of art. Except for a few hints in Encyclopedia Britannica's article, he did not write anything in this area. However, he paved the way for the phenomenology of art and led many post-Husserlian phenomenologists to look at art from a phenomenological perspective. This article aims to show the application of the phenomenological method in aesthetics and analysis of works of art. To achieve this, we will first refer briefly to the ideas of M.Dufrenne (who is somewhat faithful to Husserl's intellectual tradition) to reveal to him how the phenomenology of aesthetic experience. Then according to Heidegger's views (which are further from Husserl's tradition), we will examine in the phenomenological analysis of art to see how Hermeneutic phenomenology can re-establish the neglected relationship between truth and art.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Phenomenology
  • Methodology
  • Hermeneutics
  • Art
  • Truth
  • Heidegger
  • Dufrenne
  • Aesthetic Experience
اسپیگلبرگ، هربرت (1391)، جنبش پدیدارشناسی، ترجمۀ مسعود علیا، ج 1 و 2، تهران: مینوی خرد.
اسمیت، دیوید دودراف (1393)، پدیدارشناسی، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس.
اینوود، مایکل (1395)، روزنه‌ای به اندیشۀ مارتین هایدگر، ترجمۀ احمدعلی حیدری، تهران: علمی.
تامسون، آتین (1395)، زیبایی‌شناسی هایدگر، ترجمۀ سیدمسعود حسینی، تهران: ققنوس.
فن‌هرمان، فریدریش ویلهلم (1382)، «فلسفۀ‌ هنر به نزدیک هایدگر»، ترجمۀ پرویز ضیاء‌شهابی، در: سرآغاز کار هنری، مارتین هایدگر، تهران: هرمس.
گروندن، ژان (1339)، از هایدگر تا گادامر در مسیر هرمنویتیک، ترجمۀ سیدمحمدرضا حسینی بهشتی و سیدمسعود حسینی، تهران: نشر نی.
مصطفوی، شمس‌الملوک (1398)، جایگاه تحویل و قصدیت در پدیدارشناسی هوسرل»، اطلاعات حکمت و معرفت، ویژه‌نامۀ پدیدارشناسی آلمانی، س 4، ش 4، پاییز.
مصطفوی، شمس‌الملوک (1391)، «هایدگر و پدیدارشناسی هرمنوتیک هنر»، نشریۀ کیمیای هنر، ش 3، تابستان.
هایدگر، مارتین (1382)، سرآغاز کار هنری، ترجمۀ پرویز ضیاء‌شهابی، تهران: هرمس.
هایدگر، مارتین (1389)، هستی و زمان، ترجمۀ عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی.
هایدگر، مارتین (1399)، پرسش وجود، ترجمۀ سیدمحمدرضا حسینی بهشتی و زینب انصاری، تهران: علمی.
یانگ، جولیان (1384)، فلسفۀ هنر هایدگر، ترجمۀ امیر مازیار، تهران: گام نو.
 
Dufrenne, Mikel (1973), The Phonomenology of the Aesthetic Experience, trans. Edward S. Cassey, Press Evanston.
Figal, Gunter (2015), Aeasthetics as Phenomenology, The Appearance of Things, trans. Jerone Veith: Indiana University Press.
Heidegger, Martin (1977 a), The Origin of the Work Art, in: Poetry, Languge, Thaught, trans. and intro. Albert Hofstadter: New York: Horper and Row.
Heidegger, Martin (1977 b), The Thinker as Poet?, in: Poetry, Languge, Thaught, trans. and intro. Albert Hofstadter: New York: Horper and Row.
Heidegger, Martin (1977 c), What Are Poets for?, in: Poetry, Languge, Thaught, trans. and intro. Albert Hofstadter: New York: Horper and Row.