نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
دکتری انسانشناسی دانشگاه تهران
چکیده
این نوشتار درصدد است تا با تمرکز بر یکی از آثار مارگارت مید (Margaret Mead)، انسانشناس برجستۀ آمریکایی، به اهمیت مغفولماندۀ این آثار در انسانشناسی معاصر ایرانی بپردازد. طی نقدوارزیابی این کتاب، بازگشت به اصول و اساس انسانشناسی آثار کلاسیک که در ایران کمتر بهعنوان منبع درسی معرفی میشوند، اشاره خواهد شد. بدین منظور به جایگاه آثار کلاسیک در انسانشناسی دانشگاهی ایران پرداخته میشود. انسانشناسی، در آثار مارگارت مید، مبتنیبر انساندوستی، حضور، فهم، نظریهمندی، نظریهسازی، و همچنین آیندهنگری برمبنای گذشته است. مبانی فهم این نوع از انسانشناسی تخیل، نوشتن، انساندوستی، حرکت و دیدن است. بدون پرداختن به آثار کلاسیک در آموزش انسانشناسی، آموزشهای رایج دانشگاهی ایرانی کمتر به این مبانی اولیه در انسانشناسی توجه میکند. انسانشناسی دانشگاهی ایران و برنامههای درسی آن و کمیت و کیفیت مشارکت دانشجویان در طراحی و تدوین برنامۀ درسی نیازمند بازنگری و تجدیدنظر است. مرور آثار کلاسیک، استخراج اصول پنهان و آشکار در این متون، و تدوین برنامههای درسی مبتنیبر آن اصول باتوجهبه نیازهای این علم برگرفته از نظرهای دانشجویان و دانشآموختگان در غنای آن مؤثر خواهد بود.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Advises for Iranian Anthropology with Emphasis on the Critical Review on the Book People and Lands
نویسنده [English]
- Parvin Ghasemi
PhD of Anthropology, Faculty of Social Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]
This paper seeks to address aspects of contemporary Iranian anthropology by focusing on one of the works of Margaret Mead, a prominent American anthropologist. One of these aspects goes back to the introduction of a less-known work by Margaret Mead in Iran. In this regard, the position of classical works in Iranian academic anthropology is discussed. Anthropology, in the work of Margaret Mead, is based on philanthropy, presence, understanding, theorizing, as well as futurism in the past. The principles of understanding this type of anthropology is imagination, writing, philanthropy, movement, and seeing. Without addressing the classics in anthropology education, current Iranian academic education pays less attention to these basic works in anthropology. Iranian university anthropology, its curricula, the quantity and quality of student participation in curriculum design and development, need to be reviewed and revised. Reviewing classical works, extracting hidden and obvious principles in these texts and compiling curricula based on those principles according to the needs of this science taken from the opinions of students and graduates, will be effective in improving this area.
کلیدواژهها [English]
- Classical Anthropology
- Curriculum
- Iranian Anthropology
- Anthropology as Science
- Art