نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم سیاسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، ایران

2 کارشناس ارشد علوم سیاسی از دانشگاه امام صادق(ع)، محقق و پژوهشگر، قم، ایران

چکیده

«روش شناسی علوم سیاسی» قصد دارد شیوه های پژوهش در دانش سیاسی را جمع آوری، طبقه بندی، توصیف و تحلیل کند. کتاب دکتر حقیقت با عنوان «روش شناسی علوم سیاسی» تلاش کرده است بیشتر روش شناسی های موجود در علوم سیاسی را بررسی و نقد کند. فصول کتاب از انسجام مناسبی برخوردار است و نویسنده در بررسی و نقد روش های مختلف علوم سیاسی، شیوه منسجمی را اتخاذ کرده است. در برخی موارد توجه به فضای بومی جامعه ایران، مطالب کتاب را سودمندتر کرده است. توجه اساسی به تمایز میان روش تحقیق و روش شناسی از نقاط برجسته این پژوهش محسوب می شود. از سوی دیگر، ابهام در تعریف علم انسانی وسیاست، عدم ارائه معیاری مشخص برای طبقه بندی روش های پژوهش و ابهام در کثرت گرایی روش شناختی از مهمترین نقائص کتاب است. نویسنده محترم روش شناسی علوم اجتماعی و سیاسی را بخشی از فلسفه این علوم می داند. اما در بررسی روش های علوم سیاسی، معنای مورد تاکید از روش شناسی به عنوان بخش مهمی از فلسفه علوم اجتماعی و سیاسی مورد غفلت جدی قرار داده است. میان بحران مفاهیم مطرح شده در کتاب و ادعای عدم قطعیت درعلوم انسانی تعارض وجود قرار دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A Critique on the Book "Methodology of Political Science"

نویسندگان [English]

  • Mohammad Shojaeian 1
  • Sajad Rostamipoor 2

1 Assistant Professor, Faculty of Political Sciences, Research Institute of Hawzah and University, Qom, Iran

2 Researcher of Political Sciences, Imam Sadegh University, Qom, Iran

چکیده [English]

"Methodology of Political Science" aims to collect, classify, describe and analyze research methods in political science. Dr. Haghighat's book entitled "Methodology of Political Science" has tried to review and critique most of the existing methodologies in the field of political science. The chapters of the book have a good consistency and the esteemed author has adopted a coherent method in reviewing and criticizing the methods. In some cases, paying attention to the indigenous atmosphere of Iranian society has made the contents of the book more useful. Paying attention to the distinction between research method and methodology is one of the highlights of the present study. On the other hand, obscurity in the definition of humanities and politics, lack of a clear criterion for classifying research methods, and ambiguity in methodological pluralism are among the most important shortcomings of the book. The respected author considers the methodology of social and political sciences as part of the philosophy of these sciences. But in the study of methods, the emphasized meaning of methodology has been seriously neglected. There is a conflict between the vagueness and the predicament of the concepts discussed in the book and the claim of uncertainty in the humanities. Pluralism is defended in the field of methodology, but the multiplicity and diversity of meanings of the concepts in political science in general and Iranian society, in particular, is rejected as a crisis and ambiguity.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Politics
  • Political Science
  • Research
  • Research Method
  • Methodology
  1. * منابع

    1.ایمان، محمد تقی(1391).فلسفه روش تحقیق در علوم انسانی. قم:پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

    2.بلیکی، نورمن(1391). پارادایم های تحقیق در علوم انسانی. ترجمه سید حمید رضا حسنی و دیگران. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

    3.بورنهام، پیتر و دیگران(1388). روش های پژوهش در سیاست. ترجمه سید محمد کمال سروریان. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.

    1. حافظ نیا، محمد رضا(1381). مقدمه ای بر روش تحقیق در علوم انسانی. تهران: سمت.
    2. حقیقت، سید صادق(1394). روش شناسی علوم سیاسی( ویرایش سوم). قم: دانشگاه مفید.1394.

    6.رووت، مایکل(1388). فلسفه علوم اجتماعی: روش ها، آرمانها و سیاست های پژوهش اجتماعی. ترجمه محمد شجاعیان. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.

    1. سریع القلم، محمود(1397). روش تحقیق در علوم سیاسی و روابط بین الملل. تهران: فرزان روز.
    2. ساروخانی، باقر(1375). روشهای تحقیق در علوم اجتماعی، جلد اول: اصول و مبانی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
    3. شجاعیان، محمد(1396). ماهیت انسان و نظریه سیاسی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
    4. شریفی، احمد حسین(1395). روش شناسی علوم انسانی اسلامی. تهران: آفتاب توسعه.
    5. فرامرز قراملکی، احد(1388). روش شناسی مطالعات دینی. مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
    6. فی، برایان(1381). فلسفه امروزین علوم اجتماعی، ترجمه خشایار دیهیمی. تهران: طرح نو.
    7. مارش، دیوید و استوکر، جری(1388). روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه امیر محمد حاجی یوسفی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
    8. معینی علمداری، جهانگیر(1394). روش شناسی نظریه های جدید در سیاست ( اثبات گرایی و فرا اثبات گرایی). تهران: دانشگاه تهران.

    15.مک ناب، دیوید ای(1394). روش تحقیق در علوم سیاسی ( رویکرد کیفی و کمی). تهران: دانشکده اطلاعات.

    1. نقیبی، سید ابوالقاسم(1391). روش تحقیق در علوم اسلامی. تهران: دانشگاه پیام نور.
    2. وبر، ماکس(1384). روش شناسی علوم اجتماعی، ترجمه حسن چاوشیان. تهران: نشر مرکز.